Konjanici su jutros iz Sarajeva tradicionalno krenuli ka Pruscu kod Donjeg Vakufa, gdje se narednog vikenda održava 506. manifestacija Dani Avjatovice.
Dvadeset osam konjanika iz Sarajeva i četiri iz Foče krenuli su jutros iz sarajevskog parka At mejdan na tradicionalno obilježavanje manifestacije, na jedno od najvećih muslimanskih dovišta za muslimane u Evropi.
Konjanike je iz Sarajeva ispratio i načelnik Općine Stari Grad Ibrahim Hadžibajrić koji je konjanicima predao bajrak.
Prekrasno ukrašeni konji prodefilirali su glavnim sarajevskim ulicama, mameći poglede građana.
Ajvatovica je duboko ukorijenjena u identitet Bošnjaka. Smještena je u podnožju planine Šuljage i udaljena sedam kilometara od starog grada Prusca. Ajvatovica je specifičnost bosanskih muslimana, jer ima autohtoni karakter. Ne zna se pouzdano kada je održan prvi pohod Ajvatovici, ali se zna da je Ajvatovica dobila ime po Ajvaz-dedi, islamskom učenjaku i dervišu koji je u 15. vijeku u Bosnu došao sa prostora današnje Turske.
Nakon 1947. godine održavanje Ajvatovice bilo je zabranjeno, a tradicija je obnovljena 1990. godine. Jubilarna 500. manifestacija održana je u junu 2010. godine. Ajvaz-dedo, derviš i islamski učenjak koji se u 15. vijeku nastanio na prostoru današnjeg Prusca, nakon dugotrajne suše u ovom mjestu, 40 dana i 40 noći učio je dovu moleći za vodu na stjenovitom predjelu iznad kasabe.
Prema predanjima o Ajvaz-dedi, četrdesetu noć od dolaska na dovište stijena se razdvojila, a iz nje je potekla voda koju i danas posjetioci Ajvaz-dedine stijene imaju priliku okusiti. Ajvaz-dedino dovište danas je mjesto susreta desetina hiljada muslimana iz BiH, regiona, Evrope i Azije.
Pohod Ajvatovici podrazumijeva i određenu ceremoniju koja se sastoji iz klanjanja sabah-namaza na otvorenom, polaska do mjesta okupljanja gdje se uči kur’anska sura Jasin, ispijanja kafe ili čaja, formiranja povorke konjanika na čijem čelu se nalazi bajraktar koji nosi bajrak Ajvaz-dede, učenja ilahijâ, izgovaranja tekbirâ (Allahu ekber – Bog je najveći), prolaska kroz stijenu, učenja kur’anske sure Feth (Pobjeda) te vaza (predavanja) na livadi i zajedničkog klanjanja podne-namaza na otvorenom.
Izvor (klix.ba)
